Jump to content

Na de Dovo en voor de Carl Rado


joostmoree

Recommended Posts

Heren,

 

Nu ik toch druk bezig ben en na afronding van het Dovo Perlex project (de Bismarck ligt al in de koeling) en voor de opstart van het slopen van de Carl Rado, even op de rem getrapt. En het archief geraadpleegd. Om te bezien of er nog lijken in de kast liggen die het verdienen tot lering er uit te worden getrokken.

Ik doel op niet afgemaakt werk. Het is niet juist om met iets nieuws te beginnen voordat een voorgaande arbeidsgang is afgerond of afgeschreven.

Wat bevond zich in het archief? Iets in zijn bescheidenheid opmerkelijk. Jullie kennen allemaal het motto: "Koop nooit iets uit Pakistan of een mes waar geen teken van herkomst of een merk/naam van producent op voorkomt."

Een paar jaar geleden kocht ik twee veelbelovende 6/8sten en in dezelfde charge nam ik een 7/8ste naamloze unknown soldier mee. Verwaarloosd. Roestig. Pitting. Frown. Honewear op de spine. Scales: gebroken op de pivot. Kortom, bagger. Maar het kostte ook drie keer niks.

In eerste instantie niks met het mes gedaan van cosmetische aard doch het naar de stenen gebracht. En daarna naar het leder. En vervolgens naar de stoppels. En daar maakte hij uiterst soepel korte metten mee. Kennelijk van Britse (Sheffield) of Germaanse (Solingen) herkomst. Dus, de moeite waard om te bewaren en iets mee te doen.

 

Dat doen omvatte: slopen en weer opbouwen.

In het archief vond ik met wat tape bijeengehouden de naamloze soldaat met een paar primitieve scales. Grenadille of ebben. Ik weet het niet meer. En kan het nu niet meer determineren. Beide houtsoorten zijn (voor deze producten) even zwart.

Ik was toentertijd ook niet zo vaardig. Althans minder dan nu. En voorzien van minder gereedschappen.

 

Even vlot maar met niet al teveel bloed, zweet en tranen heb ik de onbekende soldaat een waardige rehabilitatie meegegeven. Niet spectaculair. Voor de wedge vond ik nog een onderdeel van een dood schaap.

 

Strekking van deze thread is last but not least dat je met weinig financiën en met veel genoegen en een aardig leer- en werktraject een razor van de vloer kan tillen die scheert als een gek en als volkomen volwaardig in de rotatie kan worden opgenomen en zonder blikken of blozen de wedkamp met de Thiers Issards, de Carl Schliepers; De Puma's; de Wacker's; de Paul Waldmin's enzovoorts, aangaat.

 

Bijgaand een paar plaatjes. Het wordt tijd voor een andere camera.

 

Groet,

J

Edited by Guest
Link to comment
Share on other sites

Mooi maar voor mij wekt het de indruk dat de onderkant van de scales voordien rond was en afgezaagd is, komt door de plaatsing van het moertje denk ik, als die iets meer van de rand was geweest had ik het mooier gevonden. Zo zie je maar van een mes waar je totaal niks van verwacht merk je achteraf dat het scheert als de beste.

Link to comment
Share on other sites

Heel goed Snuff!. Ik denk dat je met de onderkant bedoelt de teen van de scales waar zich de wedge bevindt. Het stoort mij ook dat het boutje zich te dicht op de rand bevindt. Maar het gaatje bevond zich zo in het "archief". Ook aan pivotzijde had het wat eleganter gekund. Jaren geleden gemaakt maar ik ben toch terughoudend de jeugdzonde in de kachel te gooien. Het is geen topic in mijn collectie. De reden van publicatie is vooral dat je met uiterst weinig een presentabel werktuig van de grond af kan tillen.

 

Terzijde, Ik heb nog een Gong en een Taylor Witness liggen die beiden gerekend van de pivot ca. een centimeter korter zijn. Als dezen voor een upgrading aan de beurt zijn (dat betekent als ik even niks voorhanden heb) dan pak ik de jeugdzonde op en verplaats met het vlees dat ik dan over heb, het boutje bij de wedge naar een nieuw gaatje. En maak dan ook de pivotzijde wat eleganter.

Dan is de wedge wel naar de donder. Maar ja, zo gaat dat. Niets blijft. Alles stroomt.

Groet,

J

Link to comment
Share on other sites

Ja ik bedoelde inderdaad de teen van de scales, na jouw uitleg begrijp ik waarom je zo tewerk ging. Als het iets is van jaren terug is het ook normaal dat je een heel stuk verder staat nu, zal bij iedereen die zich waagt aan het vervangen van scales en restaureren van messen zo zijn, men dient nu eenmaal leergeld te betalen. Ik ben helemaal geen handige harry maar als ik zoiets voor elkaar zou krijgen zou ik al heel blij zijn ;-)

Link to comment
Share on other sites

Mooi maar voor mij wekt het de indruk dat de onderkant van de scales voordien rond was en afgezaagd is, komt door de plaatsing van het moertje denk ik, als die iets meer van de rand was geweest had ik het mooier gevonden. Zo zie je maar van een mes waar je totaal niks van verwacht merk je achteraf dat het scheert als de beste.

 

Volledig mee eens ! Laat het duidelijk zijn dat ik de skilz niet heb, maar Joost, ik ben beter van jou gewoon :mrgreen:

Link to comment
Share on other sites

Ik heb er nu een paar keer naar gekeken en het is inderdaad dat moertje wat te dicht aan de rand zit wat het geheel uit balans haalt. Je camera is overigens nog prima. Hij geeft je vingerafdrukken haarscherp weer :)

Link to comment
Share on other sites

Nou heren!

Uw reacties hebben mij wel peper in de kont gestoken!. Een onaanvaardbare situatie is ontstaan. Een Onbekende Soldaat met een trenchcoat aan die niet klopt. De wedgekant/microbolt zijde fout. De pivotzijde te weinig verjongend. Het geheel wat lomp.

 

Het verbetertraject:

- de onbekende soldaat trekt zijn jas uit. Het is een lange jas dus misschien past deze een kortere en slankere soortgenoot na bearbeiding;

- de slankere kortere soortgenoot is gevonden. Een oude dame. Ern is haar familienaam. En haar roepnaam is Gong. Haar mantel is een beetje luizig en cheapo, Deze heeft zij uitgetrokken. En in de zak van Max gedaan. Zij heeft een ruggengraat met een beetje zeeg. Daar moet rekening mee gehouden bij de vervaardiging van de nieuwe mantel. Ze heeft een plezierige glimlach. Maar zo elegant dat ze niet naar de stenen is gebracht;

- de winterjas is een voorjaars- zomerjas geworden. Definitief vastgesteld dat ik ebben voorhanden heb. Een geminimaliseerd spits pivot kantje. Aan de wedgekant een nieuwe wedge. Een beetje "dreadnought" (boeg van een W.W.I Brits slagschip) teen.

 

Bijgaand een paar plaatjes. En nu op naar de nieuwe trenchcoat voor de Unknown Soldier. Deze is lang. En bovengemiddeld zwaar. Daarbij 7/8. Maar alles is niet harmonieus. En de nieuwe jas moet zijn: elegant; stoer; eigentijds met respect voor historie. En design!? Bovenal, hij moet kloppen. We zullen zien.

Groet,

J

Edited by Guest
Link to comment
Share on other sites

De oude dame zie er best hip uit maar ik mis eigenlijk één foto, namelijk van opzij met het mes gesloten, er is er eentje (laatste foto) maar daar zie je net de tail niet en ik denk dat net daar misschien m'n enige punt van kritiek zou kunnen liggen. Weet het niet is maar een gevoel, het is best mogelijk dat het plaatje volledig klopt. En die boutjes maar dat wist je al, vind ze gewoon onprettig in de hand.

 

Heel benieuwd hoe je de Unknown Soldier gaat aankleden! Je heb het wel in de vingers, hoelang doe je dit al als ik mag vragen?

Link to comment
Share on other sites

Heren,

Vide bovenstaand verzoek van Snuff als hekkensluiter nog een frontaal plaatje van de oude dame Gong in een nieuwe - nu gesloten - lentejas.

Zeer kritisch bezien zou ik als ik de scales had gemaakt vanuit ruw basismateriaal het stukje van de scales tussen de pivot en monkey tail, 2 mm langer hebben gemaakt zodat de punt iets meer boven de monkey tail zou uitsteken.

Maar die mogelijkheid werd me nu niet geboden. Het uitgangspunt was bestaande scales die een upgrade moesten ondergaan en overgebracht zijn naar het onderhavige mes. Dat noopte tot verjonging van het hiervoor bedoelde stukje dat in oorsprong een wat lompe ronding had. En de extra lengte die ik eigenlijk nodig had, was niet aanwezig. De positie van het pivotgat was al bepaald.

Daarnaast blijkt bij meting (tevoren niet gedaan) dat aan de pivotzijde de monkey tail van de Gong iets dikker te zijn dan die van de Unknown Soldier.

Voorts was ik gebonden aan 2 mm gaatjes. Als ik vanuit de ruwe plank aan de slag was gegaan met een frêle resultaat als hier ter tafel dan had ik 1,4 of 1,6 mm RVS microbolts toegepast zoals bij de Dovo.

Doch ik ben tevreden dat ik de oude scales niet heb vernietigd maar aan een verjongingskuur heb onderworpen. En van dergelijke scales die een verjongingskuurtje zouden verdienen, voorziene messen zitten er nog al wat in mij collectie. De lat wordt steeds hoger gelegd.

Maar dat leidt er niet toe dat ouder werk - tenzij achteraf echt onaanvaardbaar - in het algemeen aan een herziening of vernietiging wordt onderworpen.

Ten eerste wil ik mijn eigen ontwikkelingen en progressie kunnen blijven volgen en over fysiek vergelijkingsmateriaal kunnen blijven beschikken. Daarnaast zijn mijn inzichten en die van mijn lotgenoten over een paar jaar weer nuances anders en dan ga ik niet voor ten tweeden/derden? male de hele boel (50, 70, 100? wie weet?) weer op de schop nemen.

Groet,

J

Edited by Guest
Link to comment
Share on other sites

Op de vraag van Snuff of ik dit al langer doe luidt het antwoord dat ik er circa drie jaar geleden mee ben begonnen toen mijn kapotte Henckels uit mijn prille jeugd uit de la kwam en ik bij theinvisibleedge een paar plastic vervangings-scales kocht en tot de conclusie kwam dat ik dat beter zou moeten kunnen, ieder geval voor wat betreft de materiaalkeuze. Het perfecte sluitwerk werd eigenlijk pas bereikt toen ik 2 jaar geleden een (cheapo) tafel-kolomboor kocht. Als je een dergelijk stuk gereedschap niet hebt lukt het bijna nooit om uit de hand of een gekunstelde vervangende opstelling het pivotgat zo zuiver te boren dat als resultaat het mes dead center in de scales valt. Immers, 0,1 mm uit het lood van de pivot is 0.5 mm of meer verloop aan de teen.

 

Ik ben opgegroeid op een werf en daar werd ik wat voor wat betreft mijn handvaardigheden door mijn familieleden en medewerkers (personeel heette dat toen) afgeschreven als een zoon die een derde linkerhand tekort kwam. Maar een schaduw van hun vernuft en vaardigheden is toch aan mij doorgegeven.

Link to comment
Share on other sites

Mooi, nee geen opmerking, dacht dat er iets niet ging helemaal kloppen maar is goed, zeker omdat je al gebonden was bij het beginnen. Dank voor de foto. Ik kom trouwens geen derde linkerhand tekort, die heb ik al bij wijze van spreken, daarom laat ik dit aan anderen over.

Link to comment
Share on other sites

Elke mes van Ern (Gong=een van de ondermerknamen zoals daarnaast: “Ator” “Barden”, “ Turban” en de beroemde “Crown & Sword”) is van onbevlekte scheerkwaliteit. Als je hier tegen aanloopt en zit geen pitting op de edge kan je dit blindelings kopen.

Groet,

J

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.