Greif Gold Carbon 0,06mm

[Harkos]

Even terugkijkend naar de laatste gebruikte spulletjes, zie ik, dat ik nog niet heb samengevat, wat mijn ervaring is met een Greif Gold Carbon 0,06mm, die ik van 8-12 t/m 13-12-17 gebruikte. Het betreft een mesje uit de oude doos, waarvan hier en daar nog wat rond slingeren. Hiervan kreeg ik 2 van Jan Zoethout. Daar ik altijd het laatste mesje bewaar voor mijn verzameling, zal ik geen verdere ervaringen hiermee kunnen beschrijven. Het is een typisch carbon mesje, met die voor het soort kenmerkende en door mij gewaardeerde snit: wat taai gevoel, maar intussen een prima snit, met een doorgaans stevige audio feedback. Ik vind dat wel aantrekkelijk en zeker als het mesje in een daarvoor goede krabber zit. Helaas brak het mesje bij de 2e beurt, maar kon er toch nog even mee verder. Echter niet met elke willekeurige krabber. Tijdens de scheerbeurten heb ik ook een open mes en kamisori gebruikt, dus is het aantal beurten per mesje niet geheel juist, echter het mesje had de 6 beurten ook wel volgehouden, als ik de andere messen niet had gebruikt. Voor de economische waarde maakt dat nie veel uit, want e zijn toch niet meer makkelijk te verkrijgen. Mochten er ergens nog wat mesjes zijn heb ik zeker interesse.
Mijn oordeel: goed. Vintage,  blijvertje,  als ik ze nog NOS kan vinden.    ***

 

1- Krabber: Maggard Slant met MR7 RVS steel
Een nieuwe oude ster aan het firmament. De Greif Gold Carbon 0,06mm is zo'n mesje uit de oude doos, die bewonderenswaardig zijn werk doet. Flinterdun, dus een mooie audio feedback. Mooi scherp van snit en het authentieke carbon gevoel. Trekt hij wel, of trekt hij niet. Niet dus gewoon het taaie carbon gevoel. 3 rondes glad.
In de Maggard een redelijk aardige combi, maar had net wat te weinig scheergevoel. Net als met een stevige Harley onder de Spaanse zon op het circuit van Almeria, terwijl je daar met een Fireblade overheen zou moeten zoeven, zo iets. Ergo degelijk scheerwerk, maar niet de finesse van de juiste combi.

2- Krabber: Above The Tie S2
Het mesje deed zijn werk uitstekend. Helaas kwam hij wel gebroken uit de krabber. Echter zo te zien morgen nog wel bruikbaar.
De exacte uitlijning van de ATT S2 is blijkbaar net even te veel voor dit flinterdunne carbon mesje. Tijdens het scheren merkte ik er niets van. In 3 rondjes weer superglad.

3- Krabber: Merkur 38C HD Long Handle Barber Pole
Het mesje scheerde ondanks de breuk toch goed. Niet heel erg diep, maar dat lag aan het gereedschap.
In de 38c een erg vriendelijke combi en daardoor niet al te veel diepgang. Na 3 gangen, moest nog even de Feather AC DX over het strotje en de kin voor het zondags gladde effect.

4- Krabber: Azuma Yasuki steel kamisori
Voor het eerst een echte kamisori in de vingers om mee te scheren. Slik.
De eerste halen met de vleug mee waren indrukwekkend door de volledige afwezigheid van trek of welk ander scheergevoel. Echter de vingertop test bewees, dat er wel baardreductie had plaatsgevonden. Zo wat is dat mes mooi zacht geslepen door Ron. Nu weet ik ook waarom ik maar weinig vriendje ben met mijn open messen. Die moeten scherper. Bij de 2e ronde dwars op de vleug ging het iets moeizamer en de souplesse verdween te veel om de 3e ronde ook nog af te maken. Dat nog even met de Apollo met de Greif gedaan. Uiteindelijk nog even wat bijgewerkt op de hals met de Azuma, dat mes wordt ik vrolijk van.

5- Krabber: Dovo Bergischer Löwe
Moedig geworden door de kamisori gisteren, de Dovo Bergische Löwe gisteravond met de coticule op scherpte gebracht. Dat is aardig gelukt.
In het verleden vond ik dat mes niet echt prettig, maar deze ochtend was het beter dan ooit. Stevig aantal slagen over het leer en gaan. Het slijpen moet nog beter, maar 2 rondjes met het mes lukten aardig. Daarna met de Greif afgemaakt in de Gillette Tech Fathandle. Het mesje was, ondanks de scheur, nog steeds bruikbaar.

6- Krabber: Azuma Yasuki steel kamisori
Vanmorgen een hybride scheerbeurt. De Azuma stevig gestropt en de Pearl TTO OC met de Greif ook maar vast klaar gelegd voor de afronding.
De kamisori voelt goed. Mooi scherp en goede snit. De 1e 2 rondes gingen redelijk moeiteloos, maar het puntje van de kin blijft een opgave, waarbij de angst voor het amputeren door nog groeiende techniek meer de oorzaak is, dan dat het mes er niet doorgaat. Komt ook nog wel. Voor de 3e ronde en dat puntje van de kin dus nog maar even de combi Pearl / Greif gepakt. Het mesje is wel deze keer in de spaarpot verdwenen, want het wordt wat moeizamer.