Bloedbad

[pjdevos]

Oke, misschien niet zo erg als dat je denkt als je de topictitel leest (og misschien juist wel?). Vanochtend ging het straight scheren niet echt lekker. Voor de eerste keer in langere tijd weer op mijn werk (waar ik een wasbak heb). Ik schrok van de scherpte van het mes, een Dovo Bergischer Löwe, waar ik toch al wel vaker mee geschoren heb. Een jaap bij mijn oor, onder mijn neus (en geen fool's pass gedaan) en op mijn linker wang. Wel goed glad in 3 passes....

 

Volgens mij is het volgens mij allemaal gekomen door gewoon klunzen, dat doe ik wel eens vaker, maar nu tot bloedens toe en dat was wel nieuw. Morgen met hetzelfde mes? Of een ander pakken en scherpheid vergelijken?

 

Gebeurd jullie dat wel eens? Dat je opeens weer even een stap terug gezet wordt in je gevoel dat je het wel beheerst?

[decraew]

De enige keren dat ik mezelf al eens durf 'snijden' (stelt niet veel voor) is als ik na lange tijd nog eens een uitgesproken 'spike' probeer, dat is altijd terug weer even wennen. Blijven concentreren en een gezond respect voor die dingen hebben !!

[Johan]

Daarom denk ik dat het beter is wanneer ik mij bij een veiligheidsscheermes houd.

 

Met drie rondrennende dames die ook de badkamer willen gebruiken is er bovendien ook teveel afleiding.

[Buffel]

Soms kan een mes ook te scherp zijn, mijn voorkeur gaat uit naar een mes dat afgewerkt is op natuurlijke stenen.

Dit geeft een prettigere ervaring ( bij mij)

Synthetische stenen kunnen een apart gevoel geven.

Als je wilt, kan ik hem over de Ozuku halen voor je?

[Pastapipo]

Even offtopic, maar waarom zou een synthetische steen het anders slijpen? Scherp is scherp toch?

 

Heb eigenlijk nooit van dat verschil gehoord, ook niet bij keukenmessen.

[marzman]

Keukenmessen worden volgens mij veel minder scherp geslepen als scheermessen. Bij DE noemen we ook het ene mesje meer smooth als het andere, dat zal bij een straight ook wel kunnen verschillen door de manier van slijpen maar ik heb daar verder geen ervaring mee

[Puerco]

Bij een synthetische steen zijn alle korrels min of meer even groot terwijl bij een natuurlijke steen de korrels allemaal een andere vorm en grootte hebben.

Daardoor krijg je bij een synthetische een heel regelmatig kraspatroon en bij een natuursteen juist niet ook mede omdat deze vaak met een wrijfsteentje en slurrie of slijpmelk worden gebruikt.

De snijvlakken lopen helemaal door tot de punt van de snede, het onregelmatige kraspatroon geeft ons hierbij de snede die wij als prettig en vriendelijk voor de huid ervaren. Vooral de Coticule geeft een heel wild kraspatroon en dat is net de steen die ons de meest vriendelijke snede geeft van alle.

Stroppen blijft altijd noodzakelijk en zeker bij de Coticule valt hier nog veel winst te behalen.

 

Voor keukenmessen en messen in het algemeen gelden hele andere regels, een tomaat klaagt niet dat de snede niet lekker aanvoelt, je wilt alleen een zo scherp mogelijk mes zodat je zonder weerstand door je groente heen snijdt, je wilt wel een zo fijn mogelijke snede zodat zo min mogelijk cellen beschadigd raken bij het snijden maar of dit nou van een synthetische of een natuursteen komt is niet van groot belang.

[Buffel]

Dank je Puerco!

Jij kan dat toch zo mooi uitleggen

[bracha25]

Duidelijke uitleg Puerco. Ik heb een keer een steen gekocht bij Paul Kox, volgens mij 8K. Als ik straks zelf wil gaan honen, heb ik volgens mij nog iets nodig dat verder gaat. Zat eerst te denken aan honing films, maar begrijp nu dat dat dus wat minder smooth aan zal voelen. Heb ook gekeken naar coticules, maar volgens mij gaan die ook maar tot 8K? Wat gebruik jij dan om het nog fijner te krijgen? Of doe je dat door meer water toe te voegen aan de smurrie op de coticule?

[Puerco]

Bij een Coticule eindig je altijd met puur water of heel verdunde slijpmelk. Na een Coticule heb je niets anders meer nodig, het geeft niet het scherpste resultaat maar verreweg het meest vriendelijk aanvoelende, het lijkt alsof het bijna onmogelijk is om in de huid te snijden maar de haren vliegen er af dus scherp genoeg.

Zelf gebruik ik afhankelijk van het mes of een Coticule of een Japanse natuursteen met daarbij verschillende wrijfsteentjes, je begint bij een Japanse natuursteen of JNAT met verschillende grofte krijtachtige steentjes en eindigt dan met een stukje steen dat gelijk of ongeveer gelijk is aan de steen zelf.

Daarbij komt dat de korrels tijdens het slijpen steeds kleiner worden en het resultaat dus steeds fijner.

Men kan met slijpmelk eindigen of met puur water.

Een JNAT geeft daarbij zo een beetje de perfecte balans tussen scherpte en huidvriendelijkheid, het is bijna net zo vriendelijk als een Coticule maar dan een stuk scherper. Je kunt hiermee wel je huid flink openhalen dus voorzichtigheid geboden maar het scheren zelf geeft een fijn gevoel zonder irritatie.

Een synthetische steen is snel, simpel te gebruiken maar geeft een wat minder huidvriendelijk resultaat hoewel dat ook heel sterk afhangt van welke synthetische steen gebruikt word, een Gokumyo bv schijnt een net zo goed resultaat te geven als een JNAT maar kost ook wel een paar honderd voor een steentje...

 

Edit: stroppen blijft altijd noodzakelijk en bij een Coticule zelfs nog meer, deze profiteert vooral van stroppen op linnen om zijn maximale scherpte te bereiken maar een leren strop is altijd nodig.

[pjdevos]

Het mesgevoel van een coticule is idd anders dan van een Thuringer (Paul Kox) of synthetische stenen. Ik heb nog te weinig echte vergelijkingservaring, maar op dit moment krijg ik met een coticule de beste ervaringen. YMMV denk ik, iedereen die zegt dat iets de beste methode is verkondigd m.i. een eigen mening.

 

De Bergischer Lowe was coticule geslepen trouwens.

[Buffel]

Dan kunnen we dat wel uitsluiten dan denk ik.

Te veel druk op het mes? Verkeerde hoek?

Blijft gissen vanaf deze kant natuurlijk.

[Bernard De Cuenynck]

Kan ook aan de concentratie liggen he..hoeft daarom niet altijd het mes te zijn..

[pjdevos]

Ja, idd het zal mijn klunzen zijn geweest en gebrek aan concentratie. Mijn perceptie was een mes wat voor mij ongekend scherp was, waar ik normaal denk ik wegkom met (een lichtere vorm van?) de foutjes die ik nu maakte, werd ik nu hard afgestraft. Live and learn.

[Bernard De Cuenynck]

maak je geen illusies…ik scheer me bijna 3 jaar met een open mes, en als je concentratie weg is, heb je het zitten..

Gewoonlijk is het bij mij, op het einde van de scheerbeurt, als ik denk, "ik ga er nog eventjes over gaan"..

[Puerco]

Ik scheer me ook al een paar jaar met een open mes (behalve als ik haast heb of gewoon een keer geen zin) en soms gebeurd het gewoon, ik loop nu ook weer met een wondje op m'n kin. Ik heb niet zo een hele vaste hand en soms denk je nog even snel wat weg te halen, maakt een overhaaste beweging en het is gebeurd.

Of zoals eerder deze week, had ik een klein pukkeltje in m'n nek maar dat had ik niet gezien. Toen het mes eroverheen ging voelde ik het prikken en was het ineens duidelijk te zien met een rode druppel.

Een aluin steentje stopt het bloeden normaal gesproken snel, ik heb maar één keer gehad dat dat niet hielp: toen ik mijn mes had laten vallen en het in de lucht opving, dat was de ergste wond die ik ooit aan scheren heb overgehouden maar verder valt het allemaal reuze mee, met een DE en zelfs een cartridge scheer je ook zonder pardon een pukkeltje eraf.