Palmera

[efsk]

Heren, Dames ook,

 

Geruime tijd al ligt er te wachten op inzet een prachtig mes. Amerikaanse kop, iets onder 7/8, vreemd genoeg een wat te smal ruggetje, houten scales met messing pins, originele doosje. Kort samengevat: een prachtexemplaar, althans in mijn ogen.

 

Ook iets wat je niet zo vaak vindt, en dus durfde ik het zelf nog niet te slijpen. Ik ben eenvoudigweg nog niet constant genoeg met de steentjes. Joost gevraagd die me best van dienst wilde zijn.

 

 

Zijspoor. Auto met airco is zeer aangenaam met 30 graden, zeker als de routeplanner vooraf stelt dat de rit 16 minuten gaat duren, maar daar niet bij vertelt dat je van die 16 minuten er ruim 30 voor het rode stoplicht staat. Goede gesprekken over alles. Weer dingen geleerd. Weer dingen gezien.

Zijspoor 2. Joost heeft hier uitgebreid zijn Koraten I-IV getoond, incluis de door hemzelf gemaakte scales. Die kan je mooi vinden of niet, ze roepen in ieder geval gevoel op. En discussie. Dat is goed voor een forum. Welnu. Ik heb heden het genoegen mogen smaken deze messen, in hun scales, in het echt te zien. Vast te houden. Eens goed te bekijken. Die foto's die Joost toont, die doen geen recht. Wat een geweldige exemplaren. Het monster met de alu-voering en de gigantisch doorlopende teen, die is in het echt zomaar subtiel, hoewel gigantisch. Alleen om dat mes te zien had ik graag langer voor het stoplicht gewacht.

 

Hoofdspoor. Ferdinand Herberz dus. En Cie. Uit Solingen. Had zichzelf om de een of andere reden gespecialiseerd op de Spaanse markt. En zijn merk dus maar Palmera gedoopt. Marca Registrada op het doosje en hup in de vrachtbenz naar Spanje. Vervolgens kwam in '34 meneer Vollmer langs, een Spaans messenbakker in Spanje. Of de twee al eerder samenwerkten weet ik niet, maar in '34 nam Juan het merk Palmera over, althans voor de Spaanse markt. Ik zag een advertentie waarin de twee gebroederlijk naast elkaar stonden Palmera's aan te prijzen:

Deze dus uit Solingen, voor Spanje. Lang nodig op de Chosera 2k, er moest iets weggewerkt van de snede. Hier bleek dat de rug wat smal is: de facet is vrij breed. De rest van de progressie af en toen was dit mooie exemplaar scheerklaar.

 

Er is, op de diverse fora, een hoop geschreven over de welhaast mythische kwaliteiten van de nummertje 14 Rohlingen. Wat wel grappig is natuurlijk want iedere messenmaker slijpt m anders, dikker, dunner, holler, eigen, dus eigenlijk. Dus waarom zouden die dan allemaal zo geweldig zijn? Is er dan niet ergens een klootviool die ook de 14 tot een draak van een mes wist te maken?

 

Misschien wel. Maar die werkte duidelijk niet bij Ferd. Herberz & Cie. Wat een genot om je hiermee te scheren zeg. Twee keer met de vleug en éen keer tegen. Pacman op de powerboost. Ik heb mn kin nog nooit zo glad gekregen, die haren klommen zelf maar vast uit de follikels toen ze deze scheerder zagen naderen. Je mag natuurlijk niet oordelen na éen keer scheren, en dit mes komt recht van Joosts Japanner af dus scherper krijg je ze niet, maar het moet vreemd lopen als dit geen favoriet gaat worden.

 

Met heel veel plezier in de messentrekker opgenomen. Dattie er maar gauw weer uit mag vallen.

 

Achtergrond: de LP "Teenage Boys" door Ignatz

[marco]

Tja, dat hele den Haag (blergh!) staat vol met verkeerslichten, zwaar irritant....

Maar om on topic te blijven: leuk mes!

[joostmoree]

Hartstikke boeiend en leuk geredigeerd verhaal Richard! En voor mij ook geruststellend. Eigenlijk wil ik een door mij scheerklaar gemaakt mes dat zonder bevel in mijn handen komt, niet eerder aan de eigenaar meegeven voordat ik mezelf ermee heb geschoren zodat ik er van verzekerd ben dat het beoogde resultaat is bereikt.

Maar gezien je betoog ben ik met mijn verrichtingen niet op m'n bek gegaan.

 

Zondag met de 8/8ste Kropp! Voorzichtig met de bikinilijn!

[cutthroat]

Mooi verhaal over een schitterend mes Richard! Ikzelf heb ook het genoegen van wat bij Joost gespendeerde uren mogen smaken, en hij is een meer dan onderhoudend en aangenaam heerschap. Ontzettend veel kennis en kunde in huis. En een mes door hem geslepen is een genot om mee te scheren. Heel veel plezier met je nieuwe aanwinst. Ben benieuwd hoe lang ze het volhoudt tegen het Koraat-geweld

[Snuff]

Ik had je er al op gewezen dat de Palmera's zo'n goede messen waren, en nog eens door de handen van een ervaren slijper laten gaan maakt het helemaal top. Weer een blijvertje erbij!

[Marcel]

Een fraai mes en je post is een genot om te lezen!

[PI56]

Mooi verhaal en mooi mes. Meer hoef ik er niet over te zeggen. Ik probeer ook een reden te vinden om bij Joost aan te bellen.

[Tony]

Fraaie uitbreiding van je rotatie.

[SakasakaHeyhey]

Wat een pracht verhaal en mes efsk!

[joostmoree]

Mooi verhaal en mooi mes. Meer hoef ik er niet over te zeggen. Ik probeer ook een reden te vinden om bij Joost aan te bellen.

 

Pieter, je bent welkom maar je moet inderdaad wel een reden hebben!

 

J

[decraew]

Ik had je er al op gewezen dat de Palmera's zo'n goede messen waren, en nog eens door de handen van een ervaren slijper laten gaan maakt het helemaal top. Weer een blijvertje erbij!

 

Ik zou het veralgemenen tot: al die "14"s zijn goede messen.

Indien goed geslepen natuurlijk, maar a priori zijn ze dat allemaal, er was vroeger ook al quality control.

Ze zijn immers allemaal gemaakt van dezelfde blanks, gemaakt door dezelfde "drop forge".

Of met andere woorden een "14" van Palmera, Filarmonica of andere merken zijn eigenlijk allemaal van dezelfde basis blanks gemaakt.