Beest II

[joostmoree]

Koraat Beest II, 8/8ste met barbersnotch. Zie hier, de basics, na matpolijsting met een beetje bling. Meer volgt.

 

J

[cutthroat]

Bijzonder fraai weer Joost. Het blad heb je alleen met de Gundel Putz gedaan? Had je nog iets aan de rug, tang en staart gedaan of zijn die zoals ze "af-werkplaats" zijn?

[Snuff]

Joost had volledig door geharde messen besteld dus ik denk dat er verder niks aan is bijgewerkt?

 

(edit) ik doelde hiermee op bewerking van de rug en dergelijke.

Edited May 26, 2014 by Guest

[cutthroat]

Bij Beest I was Joost wwelaan het werk geweest met wat afwerking. Vide zijn post:

Ten vervolge op het vorenstaande nog dit

Ik heb met opzet een beetje "machineslag" op het mes laten zitten. De bewerking die het heeft ondergaan is geweest een stevige schuurbeurt met 400 waterproof schuurpapier, gevolgd door langdurig ellenbogenwerk met Gundel Putz.

 

Toen het mes klaar was is het meteen naar de stenen gebracht. Morgenochtend The Proof Of The Pudding! Ik had natuurlijk vanmorgen vroeg over moeten slaan! En mij rond deze tijd aan de C'bolo moeten onderwerpen. Maar ja!

Vandaar mijn vraag wat hij dit keer heeft gedaan.

[joostmoree]

Mmorgenochtend antwoord. Vanavond langdurige stroomstoring in het Westland. Mijn reactie is een Word-document op mijn laptop. Geen internetverbinding.

Ik piel nu op de iPad van mijn vrouw.

What did we do when the lights went out in NY city?

 

J

[joostmoree]

Zoals het mes wordt afgeleverd is het in de basis "af". De rug is glanzend. De tang en de monkey tail hebben een rustieke afgewerkte matheid waarvan je kunt zeggen: "Dit is klaar; beetje poetsen maar verder geen geweld". Wil je dit bling hebben dan wordt het andere koek maar ik denk niet dat ik daar ooit aan toe zal komen. Tenzij ik echt helemaal geen donder of niks beters meer te doen heb.

 

Het blad vertoont over zijn volle lengte vanaf spine naar snede microscopisch naast elkaar gelegen volkomen symmetrische fijne lijntjes die de restsporen zijn van het holslijpen tussen - naar ik aanneem - twee stenen met toepassing van de "Hexe" machine techniek. Dat is wat ik in een eerdere bericht "machineslag"noemde. Op zich kan je besluiten dit zo te laten als het is. Ruwe bolster blanke pit. Op zich heeft het karakter en je kunt echt niet zeggen zoals bij een Gold Dollar, dit is zoals een halffabricaat.

 

Wil je evenwel wat aan de machineslag doen, dan is Gundel Putz niet het geëigende basis middel. GP is zeer fijn. Er zijn gebruikers die het op een strop smeren als variant op het thema Crox. Het is een alle metaal poetsmiddel maar het wordt zonder blikken of blozen ook ingezet op goud en zilver, zo bescheiden neemt het af.

Met andere woorden, als je de "machineslag" te lijf gaat te beginnen met GP, dan moet je wel een paar pakjes brood meenemen.

 

Ik heb toegepast, achtereenvolgens, telkens in de lengterichting van het mes, dus dwars op de machineslag, 120 grit schuurpapier (niet al teveel geweld maar mijn tijd genomen); daarna 400 grit waterproof schuurpapier. Best wel wat tijd met elke keer stoppen en afdrogen en kijken "ben ik er wel?" En daarna net zo lang als dat je wilt de Gundel Putz. Ik zou me voorafgaande aan de GP als tussenstap nog iets kunnen voorstellen als Brasso. Dit is wat venijniger maar ik heb dat niet in huis. Nooit nodig gehad en mijn vrouw wil er met haar zilverwerk niks van weten. Wat meer bedoeld voor messing naamplaten en zo.

 

Wil je helemaal naar bling dan denk ik dat je na 400, 800 en nog hoger moet toepassen voorafgaande aan GP of iets dergelijks.

 

Let wel, de 120 grit droog voorbehandeling is toegepast op Beest II. Bij Beest I ben ik meteen begonnen met 400 waterproof met, zoals eerder gezegd, het oog op behoud van machineslag.

Maar na 400 grit waterpapier lekker wat poetsen is een genoegen. Dat doe je bij wijze van spreken onder het kijken naar het journaal.

J

[Snuff]

Oke dank voor de toelichting, een en ander is moeilijk te beoordelen gezien het zeer kleine formaat van de foto's (wat ik ook wel begrijp). Had niet verwacht dat je 120 zou loslaten hierop gezien de diepe krassen dit kan achterlaten.

[joostmoree]

Ik vertelde wat ik gedaan had. Dit bericht strekt er mede toe te voorkomen dat mijn handelwijze wordt beschouwd als een advies.

Als ik het weer doe (machineslag te lijf) dan zou ik in plaats van voorzichtig schuren met droog 120 zoals ik in mijn bericht vertelde, beginnen met 200 grit waterproof. Dan is de aansluiting met daarna 400 waterproof ook beter. Maar ik had geen 200 in huis.

Start je met nog fijner dan 200 (i.c. 400) gebeurt er bijna niks zoals ik heb waargenomen bij Beest I.

 

J

Edited May 26, 2014 by Guest

[efsk]

Dank voor de uitleg en de aanvulling. Ik vind het wel interessant om te merken hoeveel verschillende staalsoorten/-hardheden er zijn bij open scheermessen. Jij hebt het hier over messen waar je het best kunt beginnen met 200 grit, ik heb een Tennis thuis waar ik begon met 800grit wat te grof bleek (!) en mn vincent houdt dapper stand tegen 150 grit, daar heb ik net 100 en voor de zekerheid ook maar meteen 80 voor in huis gehaald.

En dan helemaal aan het eind eindigt alles met Gundelputz of aanverwanten. Ergens best fascinerend.

[joostmoree]

Richard,

Die Tennis was toch NOS? Wat was daaraan te schuren? En ik zou geen 100 of nog grover 60 inzetten. Dan maar wat langer met 150. Of waterproef schuurpapier inzetten.Nat schuren en staal heeft affiniteit. En als we in plaats van water HG vloeibaar schuurmiddel voor behandeling van roestvrij stalen aanrechtbladen gebruiken dan gaan bij het kijken naar het resultaat zelfs de oogjes glimmen.

 

J

[efsk]

Ik liep tegen een ander leuk tennisje aan, een nummertje 80 5/8-11/16 rondkop. Tikkie roest, niet heel veel. Behoeft weinig werk voor een zeer goed resultaat, dus da's wel fijn. Via 1000 naar 1200 heeft het heel behoorlijk opgeknapt, nu lekker met het sponsje en het mesje is als nieuw.

Qua Vincent: de 150 grit schuurt al nat. Na een halve avond zie ik wat krasjes op het staal verschijnen. Het punt is, de craquele die ik eruit probeer te krijgen is iets dieper. Nu ja, ik zal er vanavond de schouders nog eens extra onder zetten.

[joostmoree]

Ah! Ik begrijp het. De Vincent heeft pitting van hier tot gunder, dus je moet echt staal afnemen. De keuze van medium is dus niet zozeer afhankelijk van de hardheid van het staal(rond de 60 Rockwell; ontloopt bij de ouwe vintages elkaar allemaal niet zoveel; alleen die oude Wade &Butchers zijn erg zacht) of de staalalliage, maar van de hoeveelheid staal die je moet verwijderen!

 

De Koraaten zijn 62 HRC. Omdat ik geen niet geharde spine wil hebben, want dan moet ik voor elke steenbehandeling tapen, heb ik gekozen voor volledig doorharden. En op 62 HRC moet ik echt niet met 80 grit waterproof gaan raggen om zeer fijn machineslag te verwijderen want dan krijg ik grote schade.

 

J

[Snuff]

Even tussendoor als dat mag Joost? Een filmpje van Ulrik aan het werk met de 8/8" bladen

 

[bBvideo 560,340]

[/bBvideo]

 

en voor wie liever opteert voor een klein beestje is er straks de nieuwe van Ulrik (vind ik heel geslaagd)

 

Edited May 27, 2014 by Guest

[cutthroat]

Ontzettend gaaf om te zien! Overigens ontving ik gisteravond een mailtje dat mijn mes gehard was en dat, als alles goed ging, hij het mes vandaag zou afmaken. Blij, blij, blij

[joostmoree]

Wat een prachtig filmpje Ron!. Geweldig. Wat een vakmanschap/ Ik zou graag 25% van de spulletjes van Ulrik willen hebben. En met 10% van zijn vakmanschap zou ik Godsgelukkig zijn. Ben nu niet ongelukkig overigens.

Ik verwonder me erover dat ik via jou eerst een paar weken geleden ben gewezen op 's-mans bestaan en zijn prestaties. Ik ben best wel geëquipeerd om het nodige wat ambachtslieden betreft uit de krochten van de WEB te peuren en het verwondert mij dat ik niet eerder tegen hem ben aangelopen.

 

Ramon berichte dat zijn Schorkopf gereed is voor expeditie. Hoera! Temeer daar wij dit project ongeveer tegelijkertijd hebben opgestart. En dezelfde versie, met de zelfde uitvoering en dezelfde afwerking hebben besteld. Resultaat van communicatie.

En dat impliceert dat mijn Schorkopf ook onderweg is. Weer een ontrwerp maken. Maar ik heb mijn draai eerder gevonden. Fuck de plankjes!

 

Terzijde, op wat gemiereneuk in de marge na, is Beest II klaar. Vanavond op het forum met een paar plaatjes. Mijn grenzen van elegantie in coöperatie met enormiteit denk ik wel te hebben bereikt. Alhoewel . . . . .dat dacht ik jaren geleden ook weleens als ik iets had voortgebracht.

 

J

[Snuff]

Ik denk dat je zo trots mag zijn als een pauw met zeven l*ll*n! Je hoeft niet zo bescheiden te wezen over je vakmanschap, maar dat hoor je straks ongetwijfeld ook van de mensen die de foto's te zien krijgen.

[joostmoree]

Heren,

 

Beest II is klaar. Op nog wat heel kleine verfijningen na die worden ingegeven door waarneming van gebreken bij ongenadige belichting op vergrootglasniveau.

Na de voortbrenging van Beest I en recent voorafgaande producties en de inspiratie die ik maanden geleden heb opgedaan (ik jat en aap na) na verwerving van de Ern met scales met reliëf afbeelding van een pauw, zonder aanwezigheid van een pin in de teen, hetgeen ik nooit eerder had gezien.

 

Even los van de mastro Livi scales waarvan ik vind dat dezen meesterlijk (mastro) zijn uitgedacht. Je neemt een blokje hout. Je zaagt in het midden daarvan een gleuf ; je stopt met zagen ter hoogte van een virtuele wedge en 90% van de klus is geklaard. Geen wedge meer maken. Niks meer pinnen. Eenmaal de foef in kaart gebracht; de machientjes afgesteld en het kan niet meer stuk en past altijd.

 

Zo. Deze heb ik ook weer van mij af geschreven.

 

Terug naar re. Het niet pinnen in de teen is gebleven.

Het Revisor scales ontwerp heb ik in navolging definitief verlaten. Ik wil breedte, uitloop en zeeg. En massa verbonden aan elegantie. Massieve wedges. Geen bollende scales. Rankheid rond de pivot. En de scales moeten (dat is mijn moeten) aan de boven- en onderzijde uitlopen op (nagenoeg) nul. Fuck de plankjes zoals ik eerder aan een forumvriend schreef.

 

Voorlaatstelijk is Beest I in het Cocobolo jasje gestoken. Ik heb daarbij gezocht naar de extravagantie. Met het resultaat waarmede ik tevreden ben. Een monsterlijke wegde uit hertshoorn opgetrokken ertoe strekkende om een even monsterlijke spine flink tussen de scales te kunnen laten zakken. Prominente waarneembaarheid van de Daumenloch.

 

En toen was Beest II aan de beurt. Uiteraard geen tweede feestje in Cocobolo. Dat komt nog wel een keer. Gekozen is voor Grenadille. Ik heb voortgeborduurd op het ontwerp van Beest I. En ben uitgegaan van diens maatvoering met de wetenschap uit ervaring dat dit leidt tot een eindproduct dat wat minder gechargeerd is. Omdat overmaat die zaag- en schuurverlies moet compenseren wat uit het ontwerp wegvalt.

 

De wedge. Ik heb op de maandag nog geen door mij verwerkbaar aluminium van 5 mm dik gevonden. Daarvoor had ik al een plan in het hoofd om eens een samengestelde wedge te maken. Ik heb dit uitgedacht en besloten tot het maken van een wedge met aan de scaleszijden aluminium en in het hart i.c. rendierhoorn. Ik moet zeggen dat het voortbrengen daarvan mij niet is meegevallen. Veel vlakken die vlak moeten zijn. Ze moeten glad zijn maar niet te glad anders faalt de belijming. Drie met elkaar verenigde materialen van totaal verschillende eigenschappen en samenstelling. In deze compositie gebeuren er rare dingen op de bandschuurmachine waar ik nu niet over uitweid.

 

Het mes is zoals ik eerder berichtte mat gepolijst met een lichte aanvechting tot bling. De machineslag is nagenoeg weg.

 

Voor diegenen die ook aan messen zitten te schuren het volgende. In mijn eerdere berichten schreef ik over mijn gebruik van waterproof schuurpapier grit 400 en mijn daarvan afgeleide handelwijzen en overwegingen. Vanmorgen bleek dat het schuurpapier 400 waarvan ik al enige tijd vond dat er geen fut in zat, 1.000 grit was. Welterusten! Dus mijn schuurverslaggeving verdient bepaald geen navolging,

 

Bijgaand een paar plaatjes. Bedenk dat ik schreef over een monstrueuze wedge. Bij het afbeelden daarvan heb ik deze niet onder stoelen en banken geschoven. In tegendeel. Ik heb blow ups verzorgd. De werkelijkheid is wat gematigder en minder absurd.

J

 

PS. En de Schorköpfe voor Ramon en mij zijn onderweg. Ik ontving een paar plaatjes met bericht van Ulrik.

Edited May 27, 2014 by Guest

[joostmoree]

vervolg

[joostmoree]

slot

[cutthroat]

Joost,

 

Zoals ik je al eerder berichtte, Lieder ohne Wörter.

 

Wat me bij nadere bestudering in close-up opvalt (maar gezien jouw perfectionisme en vakmanschap lijkt me dat stug) lijkt het op foto DSC05050 alsof de teenkant van de linkerscale wat groefjes en onregelmatigheden vertoont. Net of deze niet perfect glad geschuurd is. Maar nogmaals, ik zal dit wel verkeerd zien (en is iets met spijkers en slakken ).

[Kogel]

Jeminee Joost. Wat mooi. Je moet gaan verkopen aan forumleden met die productie van jou.

[Snuff]

(dit was m'n persoonlijke reactie op het bericht van Joost, de foto's waarop ik doel in dat bericht komen niet overeen met deze in dit bericht)

 

Da's geen kattenpis, het blad en het handvat passen bijzonder goed bij elkaar en de aluminium - hoorn wedge vind ik hééél erg geslaagd. De kopvorm en mooi spits toelopende onderkant van het handvat in de iets geopende stand van de eerste foto laten een heel mooie harmonie zien (hier is duidelijk over nagedacht, respect!) Heb je ook het blad met de fijne inkepingen eens in dit handvat geplaatst om te kijken? Ik haal me zo voor de geest dat de mooi dun toelopende top van de scales nog een iets mooier visueel effect zou vertonen hiermee, of niet?

 

Wat vooral m'n hart verwarmt zijn de twee laatste foto's die de mesvorm heel goed accentueren. Je beest is zeker geslaagd, althans in mijn ogen, vaak is de persoon die het zelf maakte zich bewust van kleine dingetjes die hij toch net iets anders zou willen.

 

Maak er morgen maar een extra luxe scheerbeurt van

[joostmoree]

Joost,

 

Zoals ik je al eerder berichtte, Lieder ohne Wörter.

 

Wat me bij nadere bestudering in close-up opvalt (maar gezien jouw perfectionisme en vakmanschap lijkt me dat stug) lijkt het op foto DSC05050 alsof de teenkant van de linkerscale wat groefjes en onregelmatigheden vertoont. Net of deze niet perfect glad geschuurd is. Maar nogmaals, ik zal dit wel verkeerd zien (en is iets met spijkers en slakken ).

 

Ja Ramon,

Respect voor je waarnemingsvermogen. Er zit/zat daar wat. Zoals je weet van mijn techniek zit in de eindfase het mes losjes in de scales en heeft de teen van de scales zijn vorm en is de oversized wedge tussen de scales gelijmd. Daarna ga ik de wedge en de teen van de scales in volkomen harmonie met elkaar brengen. Dat is dus een alles omvattend schuurproces waar alle onderdelen (i.c. vijf!) in een charge worden behandeld. Daarbij werd ik gehinderd door het feit dat het litigieuze kopse houtdeel kennelijk een warrige of brosse structuur heeft en zich niet laat polijsten.

Ik moest op een gegeven moment stoppen met schuren wegens nadering van teveel materiaalverlies. Je ziet aan de teen van de scales dat waar deze opklimt en de teen van het mes ontmoet, dat daar het grote niets is. Daar is niets meer in te korten.

 

Overigens, het is de genadeloosheid van de camera en de blow up die dit soort "verontreinigingen" aan het daglicht brengt. Als je het mes in de hand had gehad en normaal nauwkeurig had gadegeslagen was je oog er niet op gevallen.

Ik heb er nog een kwartiertje aan zitten pielen met bewerking op microniveau alleen op de kop van het houtdeeltje. Ik meen te mogen concluderen dat het euvel tot een bagatel is gereduceerd.

 

Bijlage genadeloze pic.

[cutthroat]

Joost,

 

Het viel me alleen op en dacht dat ik het verkeerd had gezien. En als het materiaal niet mee wil werken, dan houdt het op een gegeven moment op. "Cut your losses" zeggen de Engelsen zo veelzeggend, maar het is uiteraard mierenneukerij (excuseer mijn platheid) op microscopisch niveau. En inderdaad, de camera is meedogenloos.

 

Maar natuurlijk doet het geen afbreuk aan het vakmanschap en scheerkwaliteiten van het mes. Een stukje vakmanschap wat ik overigens nog maar moet zien te halen

[joostmoree]

Jeminee Joost. Wat mooi. Je moet gaan verkopen aan forumleden met die productie van jou.

Ha Kogel!

 

Dank voor je compliment.

Wat betreft de commercialisering het volgende. Mijn grootste en meest gewaardeerde criticaster is mijn lieve vrouw M. Als ik een nieuw product aan haar laat zien en zegt dan zoiets van: "Ze lijken allemaal op elkaar", dan weet ik dat ik terug kan gaan naar mijn werkplaatsje. Als ze zegt: "Dit is heel mooi en het voelt ook zo zacht aan! Kan je er hier niet . . . . .tig van maken en deze verkopen, want er zijn vast veel mensen in die hele scheermessenwereld waar je altijd mee zit te schrijven die ook altijd aan die messen zitten te pielen maar zelf die handvatten niet kunnen maken . . . . .".

 

Maar zo werkt het niet. Althans niet bij mij. Ik produceer niet seriematig. Tussen het moment van het maken van de schets, tot het moment van volkomen gereedheid, liggen vele uren. Zelfs al zou ik voor dit soort scales aan de slag gaan voor een uursalaris van een vakkenvuller bij AH ( respect voor deze bezige jonge lieden) dan kan je beter een halfproduct kopen van het merk - ik noem maar wat -Thiers Issard of Revisor.

 

Maar dat neemt niet weg dat ik het leuk vind om mijn forumgenoten te helpen. En dat kost niks.

 

J