Jump to content

Zo maar; een verhaal


joostmoree

Recommended Posts

Verhaal. Als topic, eenmalig zonder veel vervolg denk ik.

Het aan dit verhaal onderliggende object had wellicht wanneer we kijken naar de technische prestatie ook wel als incident in de productiereeks van Shaggy’s thread gepast. Maar daar gaat het er minder epistolair aan toe. Gekozen voor een Nieuw Onderwerp. Want er is hier niks over te debatteren. Lezen, kijken en klaar. Vergetelheid.

Snakewood, in het Hollands ook wel slangenhout of letterhout genaamd.

De nummer drie in de rangorde van de hardste houtsoorten der wereld. Nummer 1 is Quebracho. Met 4.570 lb op de Janka schaal.

Nummer 2 is Lignum Vitae. Onder ons meer bekend met de benaming Pokhout. 4.390 lb.

En letterhout moet het doen met: 3.800 lb.

 

Maar, als niet onervaren scale voortbrenger, kwam ik mijzelf toch hard tegen. Want ik wist dit niet. Ik was blijven steken bij de hardheid van African Blackwood, Grenadil. En Ebben, Cocobolo of daaromtrent.

 

Onze forumvriend Arjan (vandelaak) had een Gold Dollar 800 gekocht. De scales daarvan waren er in het transport al vanaf geflikkerd. Arjan kocht in Pakistan een paar vervangings-scales aan elkaar vast op een wedge. Letterhout. Hij zag het niet zitten deze zelf te bearbeiden. Verstandhouding leidde ertoe dat hij zijn mes en het Pakistaanse product vanuit Hongkong aan mij opstuurde met het oogmerk een gereed product te doen voortbrengen.

 

Pakistaan was snakewood. Maar. Het was in de basis, twee plankjes, met een wedge en veel messingshit aan de teen, voorbereid. En een pakketje messing erbij. Waaronder pinmateriaal bij nameting 2,4 mm dik. Alles van Lompenstein tot Dikkenburg.

En er was een stukje hout aan de pivotkant afgebroken. De scales waren per plank 3,5 mm dik. Kortom. Dilemma. Of anders (moet kunnen bij gemengde gevoelens): “K(ilo) U(trecht) T(ango)”.

 

Ik heb aan Arjan voorgesteld het afgebroken stuk hout er aan te plakken. Of te pogen met veel schuurwerk de narigheid door hermodelleren op orde te brengen. Hij ging voor een rampscenario. Ofwel, Joost heb je nog wat anders in de la liggen?

Dat had Joost. Met wat hij had is het mes na in het hoornen pak te zijn gestoken en in scheergereedheid te zijn gebracht naar locatie Hongkong geëxpedieerd. Ik verwijs voor details naar de thread ter zake.

 

http://splashurl.com/ohq6yjf

 

En, het Pakistaanse hout, wat tape er omheen, opgeborgen bij de zoekgeraakte basismaterialen.

 

Eergisteren, met mijn lieve vrouw, in de keuken. Ook dit is een werkplaats. Dingen doen. Praten. Over ondermeer het eten in de maak dat ik ruik en . . . . . ik pak daar een rotatie op. Beetje crox. Stroppen voor de rest van de week. En daar zit een Gong tussen. Met perfecte scales. Tot een nader moment van waarneming. Een stuk celluloid afgebroken bij de pivot!

 

Uiteraard moest hier onmiddellijk worden opgetreden.

 

Er ligt wel wat in de lade als halffabricaat en daarnaast in de garage genoeg hout dat naar de bandschuurmachine kan worden gebracht.

En wat pak ik daar op? Het aan elkaar getapete Pakistaanse ramsj product van tussen de zoekgeraakte restanten.

 

Achteraf had ik dat beter kunnen laten liggen. Proceseconomisch denkend. Maar zo steek het niet in elkaar. We zijn verplicht allereerst de klussen op te pakken die het etiket dragen: “Dit lukt je niet jongen! Dit wordt hem niet!” En, we duwen eerst alles wat gehandicapt is de heuvel op.

 

Het hout. Je legt het op de machine. En er gebeurt in je beleving niks. Beetje poeier. En dan een scheurtje. Het is bros. En er breekt wat. En je krijgt bij het handschuren de moeder van alle splinters in je wijsvinger. Zoals ik las in data bases over hout is dit een van de moeilijkste te bearbeiden houtsoorten. En dat heb ik ervaren. Ik ben Arjan dankbaar voor het feit dat hij niet heeft gekozen voor de modus narigheid en hermodelleren. Want dan had ik waarschijnlijk na een paar uur gemailed: “Je kunt het schudden jongen!”

 

De Gong zit nu in het ultiem uitgedunde hout zich verjongend richting wedge.

Wat is er goed aan? De tekening van snakewood staat op eenzaam esthetische hoogte. Na het laatste 600K schuurpapier, een WC papiertje met wat Camelia olie er overheen en het schijnt als gepolitoerd.

 

Wat is tegen. Ik kreeg met geen mogelijkheid met vermijden van schade de scales los van de betekenisloze wedge. Ik had aluminium willen toepassen. Maar in dit project niet toepasbaar.

Aan de teen zat een gat van 2,4 mm. Dus ik moest ter wille van de symmetrie een dito gat aan de pivotzijde boren. En pinnen. Met vadsig messing. Ik ben een bouten/moerenman. Dus ik ben hier niet zo goed in. Aan de pivotzijde is de pin – teveel materiaal? – te weelderig uitbundig “gepaddestoeld”.

En, aan de pivotkant wilde ik de scales liever slanker, eleganter hebben. Maar recente slechte scheur ervaringen na uitdunnen en afslanken en mede gelet op de brosse zwakke lengtestructuur van letterhout, heb ik een wat lompe taille gehandhaafd.

En, de hoeveelheid materiaal, in de breedte bezien liet niet andere mogelijkheden toe dan een conventioneel Thiers Issard model. Het blijft tobben.

 

Paar plaatjes bij dezen.

 

Ik vraag bij dezen aan Arjan wat het adres is van de Pakistaanse houtboer. Ik kan bij mijn favoriete Berlijnse houtman letterhout niet tegen aanvaardbare condities verkrijgen in 3 mm formaat. En ik wil hier wel wat vaker iets mee doen.

 

De grimlach!Een forumgenoot schrijft je een berichtje. Je schrijft wat terug. Een expediteur voor heen en weer. En je bent een uurtje of acht in je werkhonk onder de pannen. En dan nemen we het schrijfwerk wat tijdsbeslag betreft, niet eens in ogenschouw. Enfin, we zijn van de straat gehouden. En erover lullen is toch ook leuk?

 

 

J

Link to comment
Share on other sites

Ha Joost, ik weet nu niet of ik hier wat mag schrijven, maar ik doe het toch. :twisted: Je hebt je frustraties weer op een fraaie manier weten weg te werken. Dat dat hout zo verschrikkelijk hard is. Onvoorstelbaar. Maar toch heb je het spul op de knieen gekregen. Wat een schitterende tekening in dat hout. Wat ik dan wel weer jammer vind is dat je er van die grove pinnen ingeslagen hebt. :roll: Ik had hier liever van die mooie microbolts gezien. :lol:

Zonder gekheid, tis toch weer een mooi product geworden. Complimenten.

Link to comment
Share on other sites

Ja Pieter, wat de pinnen betreft had ik ten tijde van de productie geen andere keus. De grove planken zaten aan de wedgekant al gepind met een 2,4 mm dikke pin gewalst op een soort sierwieltjes.Na losslijpen zat daar een gat van heb ik jou daar. Dus er zat bij afwerking niks anders op dan weer met 2,4 mm messing aan de slag. Ik had aan de pivotkant wel een klein gaatje kunnen boren en daar een ranke microbolt kunnen toepassen. Maar, resultaat: asymmetrie.

En dat wil ik ook niet.

Achteraf had ik er beter aan gedaan het wedgegat met een mix van twee componentenlijm met schuurpoeier, te dichten. En na uitharding een 1,6 mm gaatje te boren met alle opties vervolgens van dien.

 

Dank voor je reactie en terechte kritiek. Die ik in het algemeen overigens had voorzien. "Wat is tegen", schreef ik.

 

J

Link to comment
Share on other sites

Nee Joost. Geen kritiek. Ik heb uit jouw verhaal echt wel opgemaakt dat je niet anders kon. Vandaar de smileys.

Ik denk dat je perfectionistisch genoeg bent om dingen te maken zoals je zelf wil, tenzij het echt niet kan. En dit was zo'n geval. Dus geen kritiek, wel bewondering.

Link to comment
Share on other sites

Kwestie van smaak en voorkeur, ik vind niks mis aan de pinnen, kan bij deze wel vind ik. En als je het echt erg vind om er steeds tegenaan te kijken stuur je het geheel maar richting frietenland tegen nader te bepalen vergoeding :-)

 

Ik vind Snake fantastisch mooi, heb zelf een borstelhandvat in de maak, nog even een dikke maand geduld tot de knot beschikbaar is dan zie je hem wel passeren op het forum. Het is inderdaad hels hout om te bewerken maar het resultaat mag er zijn.

 

Ik kijk vaak m'n ogen uit als ik sommige van de heren hun kunstwerkjes zie plaatsen! Als absoluut onhandige in dit soort dingen sta ik echt vol bewondering!

 

@Joost: Weet je als ik de forums doorlees en een bericht zie staan van meer als een bladzijde lang dan is na het lezen van de eerste tien zinnetjes de veegbeweging naar rechts op de muis meestal het gevolg vanwege bwuh… Bij de hersenspinsels van deze schrijver is het meestal met spijt dat ik het einde van het verhaal zie naderen :D

 

Ik vermoed dan ook dat je vroeger leraar of voordrachtgever bent geweest of iets in de letteren, in ieder geval mocht je ooit een boek over nat scheren uitbrengen dan zie ik het zo: de achtergrond kennis van messen en materiaal gekoppeld aan de schrijfstijl maken dit gegarandeerd tot bestseller! Dank voor weer een fantastisch verhaal!

Link to comment
Share on other sites

Even off topic. Dat klopt Arjan. Ik ben geen fan van schuilnamen en loop daardoor altijd het "risico" dat ik "gegoogled" word. Ik ben de facto met pensioen althans heb mijn kantoorwerkzaamheden beëindigd. Op 6 maart a.s. passeer ik de laatste twee akten van mijn leven. Op 7 maart zal Koning WA mij verzocht ontslag uit het ambt verlenen.

 

J

Link to comment
Share on other sites

Mooi stukkie letterhout. Wel merkwaardig dat je een stuk Surinaams hout uit Pakistan krijgt.

En: letterhout is wel moeilijk te bewerken, maar normaliter niet zwak of bros. Ik vermoed dat het een stukje afvalhout is geweest dat in een grijs verleden richting Pakistan is gegaan? Letterhout staat wel bekend/is berucht om zijn neiging tot scheuren. Mijn ervaring is dat dit vooral onder invloed van warmte gebeurt. Zelfs als het hout inmiddels kurkdroog is. Ik heb regelmatig letterhout gedraaid, en als je voorzichtig werkt, en vlijmscherp gereedschap gebruikt is dat best fijn draaien. En dan ga je schuren en polijsten op de draaibank, en dan wordt het hout heet, en dan scheurt het (@$&*#@) alsnog.....

Link to comment
Share on other sites

Ha Henk!,

 

Je schrijft ondermeer; "En: letterhout is wel moeilijk te bewerken, maar normaliter niet zwak of bros.

Ik heb het woord bros gebruikt vanuit het Engelse begrip "brittle".

"Snakewood also tends to be quite brittle and can splinter easily while being worked.

 

Excuus voor het inslaan naar de Anglosaksische omgeving maar ik weet ondertussen niet beter. Op een qualificatie van een product hebben 5 Nederlands sprekenden iets te melden. Als een zelfde product wordt gekwalificeerd in het Engels sprekende gedeelte van deze aardkloot dan hebben we het over vele duizenden meer deelnemers en dienovereenkomstig (kansberekening) meer deskundigheid. En zo zijn daar onder meer de data bases over hout ( en oneindig veel meer) meer wetenschappelijk verantwoord.

 

Eigenschappen letterhout:

 

"Workability: Being closely related to Bloodwood, Snakewood shares many of the same working properties; namely, the wood is extremely dense, and has a pronounced blunting effect on cutters. Snakewood also tends to be quite brittle and can splinter easily while being worked. Despite the difficulties of working it, Snakewood turns well and finishes to a high polish.

 

J

Link to comment
Share on other sites

Mmm. Mijn ervaring met slangenhout is niet dat het bros/brittle is. Het is wel heel hard (in de zin van een hoge elasticiteitsmodulus zeg maar; niet in de zin van de janka hardheid die net als de rockwell of vickers hardheid van staal de weerstand tegen vervormen bij indrukken met een puntig voorwerp meet - ook bij staal is dat niet noodzakelijkerwijs een goede indicatie voor de hardheid zoals je dat voor een snijgereedschap zou definiëren...); bijvoorbeeld zoals afrikaans padoek hard is. Harder, in die zin, dan bijvoorbeeld pokhout, dat wel harder is dan letterhout op de janka schaal. Anyhow, die hardheid kan best bij bepaalde bewerkingen als 'brittle' worden ervaring. Wellicht eerder bij 'lineaire' bewerkingen dan bij draaiwerk...

 

Ik hoop dat het bovenstaande een beetje duidelijk is ;-)

 

Overigens werk ik dus ook niet graag met slangenhout, dat moge duidelijk zijn, hoewel ik het prachtig vind. Maar ik raak elke keer weer gefrustreerd door dat scheuren, zeker als het draaiwerk perfect was en ik bij het schuren toch even te hard druk...

Link to comment
Share on other sites

Okay Henk, maar of het naar de bliksem gaan al dan niet door brittle/brosheid wordt veroorzaakt, het scheurt en breekt af als de tering; op de meest onverwachte momenten. Laten we het er op houden dat Snakewood niet tot de meest elastische houtsoorten moet worden gerekend en niet - zoals taxus bij uitstek - over de eigenschappen beschikt om te worden gebezigd voor bijvoorbeeld de vervaardiging van: http://splashurl.com/pjdldhw

 

J

Link to comment
Share on other sites

En daar kan ik me wel in vinden ja ;-) Mechanisch gezien is pokhout een stuk handiger, en zinken doen ze allebei...

 

Grappig is overigens dat taxus, bij de constructie van zelfbogen ('self bow'), feitelijk als een composietmateriaal gebruikt wordt. De boog wordt gemaakt uit een stuk taxus dat zowel kern- als spinthout bevat, waarbij het spinthout aan de 'binnenkant' zit, en onder druk belast wordt, terwijl het kernhout, met zijn hogere modulus, onder trek belast wordt. Een zelfde 'oplossing' als bij gelamineerde materialen waarbij verschillende materialen met verschillende eigenschappen gecombineerd worden.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.